Lezing gehouden op
- 25 juni 2011 “Dupré – Gezien door de ogen van zijn leerlingen”
Luister naar “Dupré plays Dupré”: Cortege en Litanie in de St Sulpice
Marcel Dupré (Rouen, 3 mei 1886 – Meudon, 30 mei 1971) was een Frans componist annex organist die veel voor orgel geschreven heeft.
Hij studeerde orgel samen met Alexandre Guilmant, Louis Vierne, Charles-Marie Widor en piano met Louis Diémer aan het conservatorium in Parijs, waar hij in 1914 de Grand Prix de Rome ontving.
De eerste orgellessen krijgt Dupré van zijn vader, organist van de St.-Ouen in Rouen. Binnen vijf jaar vordert zijn spel zodanig dat hij als 12-jarige zijn eerste aanstelling als organist van de St.-Vivien in Rouen krijgt. Vanaf dat moment wordt Dupré leerling van Alexandre Guilmant. Tijdens zijn studie aan het Parijse conservatorium (1902-1914) studeert hij piano bij Diemer, orgel bij Guilmant en Vierne en compositie bij Widor. Al deze studies sluit Dupré af met het behalen van de éérste prijs, met als kroon op het werk de prestigieuze Prix de Rome voor zijn cantate ‘Psyché’ in 1914. In 1906 werd Dupré assistent van Widor in de kerk Saint-Sulpice te Parijs en volgde hem in 1934 als organist op. Hij was toen ook al orgelleraar aan het Parijse conservatorium, en van dit instituut werd hij in 1953 directeur.
Vanaf de jaren twintig krijgt Dupré bekendheid als concertorganist. Hij geeft recitals met orgelwerken van Bach en maakt concertreizen naar Engeland en Amerika. Zijn naam als orgelimprovisator wordt gevestigd als hij tijdens één van zijn New Yorkse concerten een complete symphonie (zijn latere Symphonie-Passion) improviseert. In 1926 wordt Dupré uitgenodigd om aan het Parijse conservatorium orgelles te komen geven. Deze aanstelling houdt hij tot 1954. Als pedagoog blijft Dupré de tradities van Widor, Guilmant en Lemmens trouw, die hij verder met zijn eigen orgelmethode (Méthode d’orgue, 1927) uitbouwt. Naast zijn toegenomen verplichtingen blijft hij actief als concertorganist. In 1939 maakt hij een wereldtournee. In 1953 geeft hij zijn 1900ste concert.
Als componist van orgelwerken zette Dupré enerzijds de 19de-eeuwse traditie van Guilmant en Widor voort, die werd gekenmerkt door een sterk orkestrale techniek, maar oefende anderzijds invloed uit op de componist Olivier Messiaen, die zijn leerling was. Andere bekende orgelleerlingen van hem waren Jehan Alain, Jeanne Demessieux, Marie-Claire Alain en Olivier Messiaen. Veel van zijn composities zijn voortgekomen uit improvisaties, waarin hij een meester was.
Dupré stierf op Pinksteren in de middag, na het ochtendofficie te hebben gespeeld.
Lees meer over Dupré op Wikipedia.